Op dit moment kunnen veel woningzoekenden geen betaalbare koopwoning of huurwoning vinden. Er is na de crisis van 2008 weinig bijgebouwd. Het is makkelijk om vervolgens één (groep) schuldige aan te wijzen voor het te kort aan (huur)woningen op de woningmarkt. Dat maakt het overzichtelijk en verschuift de tendens over wié verantwoordelijk was voor het probleem. Doel van het wetsvoorstel Betaalbare Huur: meer betaalbare huurwoningen.
Maar: vrijwel elke organisatie die zich bezighoudt met de woningmarkt waarschuwt voor de negatieve effecten van de regulering middenhuur op de woningproductie en de huurwoningmarkt. Want, zo blijkt ook uit wetenschappelijke rapporten van onder meer De Nederlandsche Bank en Ortec Finance dat door overregulering het aantal kwalitatieve en betaalbare huurwoningen drastisch afneemt in plaats van toeneemt. De aannames vertalen zich één op één met de dagelijkse praktijk.
"Huurders kunnen mijn huizen vaak niet kopen", zegt verhuurder en lid van Vastgoed Belang Frans Vellema. Hij heeft zeven panden die hij wil verkopen. "Ze hebben bijvoorbeeld een te kort arbeidsverleden en kunnen nog geen hypotheek krijgen. Ik denk dat de woningnood groter wordt."
Dagelijks ontvangt Vastgoed Belang honderden signalen met een soortgelijke boodschap: "In mijn huurwoningen wonen dankbare en tevreden huurders, die blij zijn dat zij wél een dak boven hun hoofd hebben, op een locatie die zij zelf niet zouden kunnen betalen. Omdat die locatie het voor hen mogelijk maakt om bijvoorbeeld een goede eerste baan te vinden, als begin van hun carrière. Waar moeten mijn huurders heen?"
